prawnik ÅšlÄ…sk ¼szego stopnia zawodowego uznajÄ… także osoby o wyksztaÅ‚ceniu wyższym humanistycznym, zajmujÄ…ce siÄ™ zawodowo prawem. Obecnie jednak w wiÄ™kszoÅ›ci krajów Å›wiata do wykonywania zawodów majÄ…cych zwiÄ…zek z prawem jest wymagane wyższe, uniwersyteckie wyksztaÅ‚cenie prawnicze, a dla wykonywania kluczowych zawodów prawniczych, okresy dodatkowego stażu (aplikacja, asesura).
Prawie wszystkie zawody prawnicze traktowane są jako zawody zaufania publicznego. Tradycyjnie zawód adwokata (radcy prawnego) oraz notariusza (w krajach notariatu europejskiego, tzw. "kontynentalnego") uznawane są za wolne zawody, w związku z czym cechą charakterystyczną jest obowiązkowa lub dobrowolna przynależność osób je wykonujących do samorządu zawodowego. Zasadniczo poza systemem związkowym pozostaje, ze względu na powiązania z władzą publiczną, zawód sędziego i prokuratora.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Prawnik
Niekonwencjonalne metody zdobywania informacji przez prawnika
Każdy prawnik musi być odpowiednio przygotowany do rozprawy sądowej, w której prezentuje jedną ze stron. W ramach przygotowania musi przeprowadzić z nią serię rozmów, a czasami także porozmawiać z osobą, która w sądzie stała się jej przeciwnikiem, żeby poznać sprawę z drugiej perspektywy. Czasami sięga on po niekonwencjonalne metody zdobywania informacji. Nawiązuje w tym celu współpracę z detektywami, którzy na jego zlecenie śledzą niektóre osoby i zdobywają o nich jak najwięcej różnych informacji. Na samym prawniku spoczywa rola obrońcy, który stara się przekonać sąd o niewinności swojego klienta lub przestawić wszelkie okoliczności łagodzące dla dokonanego przez niego czynu. Natomiast oskarżyciel stara się o to, żeby sędzia wymierzył osobie oskarżonej jak najwyższy wymiar kary.
Prawo dla cywili w Polsce
Prawo cywilne (łac. ius civile) ? gałąź prawa obejmująca zespół norm prawnych regulujących stosunki między podmiotami prawa prywatnego, stanowiąca zarazem trzon prawa prywatnego.
Normy prawa cywilnego wyróżniają się spośród innych norm prawnych tym, że regulują stosunki między autonomicznymi podmiotami. Oznacza to, że nie występuje charakterystyczny dla prawa publicznego stosunek podporządkowania jednego podmiotu innemu podmiotowi. Ze stosunków cywilnoprawnych wynika zasada autonomiczności podmiotów, która oznacza, że samodzielnie kształtują one relacje między sobą. Normy prawa cywilnego wyznaczają tylko ogólne granice autonomii podmiotów uwzględniając interes powszechny.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Prawo_cywilne